سیاووش با این که کمتر از یک ماه است که عرضه شده اما واقعا باید کار استودیو بازی سازی سورنا را تحسین کرد.سبک بازی اکشن،استراتژیک،ماجرایی است و داستان سیاووش،پسر کِیخسرو، را تعریف میکند که از شاهنامه استخراج شده است.گرافیک بازی قابل قبول است و با وجود این که ایران هنوز در بازی سازی نوپا است گرافیک فوق العاده ای را به رخ میکشد.محیط ها و کلبه ها خوب طراحی شده اند و مردمان دهکده ها با جزییات هستند اما از نظر هوش مصنوعی نمیشود زیاد از بازی انتظار داشت.دشمنان که جن ها،سگ ها و جادوگران هستند از هوش مصنوعی پایینی برخوردار هستند.مثلا به جای این که با برنامه و از همه طرف به سیاووش حمله کنند،خیلی منظم و از جلو حمله میکنند حتی این شرایط در درجه دشوار هم حاکم هست.
درمورد ماموریت ها خوب باید گفت خیلی سخت طراحی شده اند.مثلا در جایی سیاووش پدرش،کیخسرو، را در دهکده ای پیدا میکند و بعد از آن وظیفه حفاظت از او را برعهده دارد.درحالی که حفاظت از او کار بسیار سختی است.باید برای عبور از مرحله از وسط چند گله دشمن رد شوید و با وجود کمبود خون،کمی دشوار است در حالیکه وقتی هم نمیخواهید بجنگید و فقط میخواهید فرار کنید کیخسرو وسط دشمن ها می ایستد تا کتک بخورد و این یک ضعف است.
در طول هر مرحله سیاووش یک طومار بدست می آورد که بعد از به دست آوردن آنها میتوانید به بخش تنظیمات مراجعه کرده و بخشی از زندگی نامه سیاووش را بخوانید.
در تنوع باس فایت ها هم باید گفت برعکس دشمنان دیگر از هوش مصنوعی بسیار خوبی برخوردار هستند و برای شکست دادنشان باید از مهارت خود و زیرکی سیاووش استفاده کنید.
همانطور که از تیتر مشخص است،این نقد،نقدی کوتاه از این بازی بود.در این نوشته سعی کردم بیشتر جنبه های مثبت بازی سیاووش را بگویم.ما بازی دوستان ایرانی باید از بازی هایی که از استودیوهای ایرانی ساخته میشوند،استقبال کنیم و آنها را به خاطر این ایرانی هستند مورد تمسخر قرار ندهیم و به یاد داشته باشیم ما هنوز نوپاییم …
Torchlight 2 در تابستان امسال